Het boek In goed gezelschap'' dat we deze middag presenteren via een beknopt inhoudelijk programma, komt voort uit de Lectorengroep Normatieve professionalisering en staat onder redactie van Sietske Dijkstra, Harry Kunneman en Bart van Rosmalen. Aan de hand van een schurende vraag uit hun eigen werkpraktijk, onderzoeken de acht auteurs wat helpt om hun eigen werk en dat van anderen meer te laten deugen. De rode draad wordt gevormd door de gedeelde betrokkenheid op goed gezelschap en de bijdrage daaraan van muzische werkvormen.

In deze bundel delen we inzichten en zoekrichtingen waarvoor onze ‘gezelschappelijke’ samenwerking een vruchtbare voedingsbodem heeft verschaft. In alle hoofdstukken staat een echte vraag centraal uit de professionele praktijk van de auteur. Het varieert van omgaan met macht en machteloosheid in complexe scheidingen, de rol van cello spelen, dansen en stilte in het vormgeven van goed werk, de complexiteit van het beoordelen van thesis-onderzoek tot een uitwerking van normatieve professionalisering aan de hand van William Shakespeare.

Kunnen wij vriendschap met de Aarde sluiten? In dit essay onderzoekt Eric van der Vet de mogelijkheden om ons toe te wenden naar de Aarde om de verregaande degeneratie van ecologische systemen te stoppen en te werken aan herstel.

Elke organisatie wil tevreden klanten, een goed imago en gemotiveerde medewerkers. Dat kan als je het Échte winst denken invoert. Klanten, investeerders en medewerkers vragen steeds meer om maatschappelijke betrokkenheid. Alleen op winst gericht zijn is allang passé. Ondernemen met impact staat nog in de kinderschoenen, maar zal absoluut de norm worden. Het gaat volgens Hoogerwerf niet alleen om goede intenties, het gaat om echte winst: klinkende resultaten die het leven verbeteren, van medewerkers, klanten, de leveranciers en ook in de samenleving.

Dit jaar viert de Universiteit voor Humanistiek haar zesde lustrum. De UvH vormt de geboortegrond van dit tijdschrift en de ideeën en perspectieve die daar de afgelopen dertig jaar ontwikkeld zijn, bieden een belangrijke bron van inspiratie voor het denken en spreken over waardenwerk en voor het doen daarvan.

Contribution to the Symposium ‘The Art of Listening. De-accelerating Our Way of Life’ At the University of Humanistic Studies, Utrecht January 30th, 2019.

Het traditionele humanisme staat vandaag voor grote uitdagingen. Ik noem er twee. In de eerste plaats dwingt de huidige ecologische crisis ons om kritisch na te denken over de centrale positie die het traditionele humanisme de mens toekent in het universum.

Inleiding In de inleiding van zijn artikel ‘Humanisering als uitdaging’ stelt Douwe van Houten terecht dat ‘er weinig of geen systematische beschouwingen over humanisering voorhanden zijn’.

Inleiding Het boek De kleine Johannes van Frederik van Eeden is voor velen bekend van de lijst van verplichte Nederlandse literatuur op de middelbare school. De roman laat zich lezen als een sprookje, of in ieder geval als een wonderlijke vertelling.

Michiel Korthals is een bevlogen morele en sociale filosoof die in praktijk brengt wat hij tot kernopdracht van zijn boek maakt: ‘De plicht tot goed eten en eten maken’.

‘Laten we zacht zijn voor elkaar...’. Met deze woorden besluit Ton Lemaire zijn fijnzinnige fenomenologische studie naar De tederheid, die hij in 1968, op 27-jarige leeftijd, liet uitkomen bij uitgeverij Ambo. Bijna 50 jaar later, in 2017, verschijnt van zijn hand het evenzeer boeiende en beduidend dikkere boek met de titel Onder dieren, voor een diervriendelijker wereld.

Van 2011 tot 2018 verrichtte ik een promotie onderzoek naar de bedrijfsmatige inbedding van de zorg voor een ander. Daarbij ben ik zorgpraktijken op het spoor gekomen die zich lijken te onttrekken aan schaduw-effecten van een bedrijfsmatige inbedding, zoals overdadige protocollering en administratieve regeldruk. Jarenlang had ik daarvoor als crisismanager bij onder meer zorginstellingen gewerkt.

De verzorgingsstaat is in transitie, waarbij niet alleen traditionele thema’s als arbeid en inkomen, maar ook het zorg en welzijn landschap erg aan paradigmawisseling onderhevig is als gevolg van disrupties zoals demografische verandering en digitale ontwikkeling. Zowel bij de overheid, de professional als de burger zijn veranderingen merkbaar.

Samenwerking is voor veel mensen onderdeel van de dagelijkse praktijk. We werken vaak samen juist omdat we van elkaar verschillen: ieder heeft een eigen deskundigheid, inbreng en rol. Die verschillen kunnen spanningen en dilemma’s met zich meebrengen. Hoe kun je met die verschillen, spanningen en dilemma’s goed omgaan in de samenwerking – en dan goed in een moreel perspectief?

De burgerbewegingen die als ‘collaborative commons’ worden aangeduid, zijn erop gericht de grondstructuur van de moderne economie te transformeren. De vraag is welk filosofisch raamwerk ons het best in staat stelt om deze bewegingen te begrijpen.

‘Samenwerken’ lijkt soms wel een toverwoord als het gaat om goede zorgverlening voor ouderen. Werd vroeger de cliënt bij wijze van spreken aan de deur van het verpleeghuis afgeleverd, zodat professionals goed voor het familielid konden zorgen. Tegenwoordig gaat goede zorg (ook) over samenwerken met het sociale netwerk van de cliënt.

Dit voorjaar verscheen het door 150 experts uit 50 landen op verzoek van de Verenigde Naties opgestelde Global Assessment Report over (de huidige en toekomstige afname van) biodiversiteit.

Veel is geschreven over de marktwerking in de zorg en de invloed erop. Vooral met betrekking op de verschraling van de zorgrelaties bij langdurige zorg behoevenden. Managers die oog hebben voor het relationele aspect van zorg en betrokken zijn bij de professionaliteit van zorg verleners, komen in een spanningsveld te staan tussen enerzijds economische bedrijfsvoering en anderzijds zorg-gerelateerde waarden.